Patricia schrijft over de carrièreswitch
Acht maanden heeft het geduurd. Een gebeurtenis van een paar seconden kan alle plannen die je hebt, alles wat je voor ogen hebt, compleet in de war schoppen of zelfs volledig van tafel vegen. We kwamen er nog goed van af, maar het heeft mij acht maanden revalidatietraject, met vallen en opstaan, gekost om te... Lees verder →
Ik werd vanmorgen wakker met het verhaal van Philemon en Baucis in mijn hoofd. Al een paar dagen houd ik mij vast aan dat verhaal, verteld door Ovidius in de Metamorphosen. Het gaat over een bejaard echtpaar, zeer bescheiden wonend maar tevreden met wat ze hebben en met elkaar. Als enigen in de regio openen... Lees verder →
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog postte, maar ik vond dat ik wel even een pauze had verdiend. Vanaf 15 september heb ik een intensief programma gedraaid, met een voltijd opleiding en een gezin. We kwakkelden ook met het hele gezin de vakantie in, dus het was echt goed om even... Lees verder →
Wat heb ik veel mooie reacties gehad op mijn vorige post! Deze reacties - en het constructieve commentaar van mijn echtgenoot - deden mij weer beseffen dat er veel meer mensen om je heen staan die je juist niet veroordelen om de keuzes die je maakt. Waarschijnlijk door het schuldgevoel dat veel moeders (en vaders)... Lees verder →
Mijn dochter van vijf was de laatste tijd vaak boos op mij. Opvallend genoeg vooral op mij. Op een gegeven moment viel het kwartje bij mij (een kleuter is niet altijd even rationeel... een volwassene trouwens ook niet). Ze is boos, omdat ze nu zo veel naar de opvang moet, vier dagen per week. Vier... Lees verder →
Gehaald! Ik heb het gehaald! Ik heb alle drie de tentamens in één keer gehaald, met een minimaal kennisniveau over programmeren bij de instap. Ik heb me in de maanden ervoor wat hier en daar proberen in te lezen (goed om te weten wat front-end en back-end is, minimaal!), een beetje gekeken hoe dat programmeren... Lees verder →
We leven in een vacuüm. Vijf dagen per week verblijf ik van 9 tot 5 in hetzelfde lokaal; een lokaal zoals je kunt vinden in elke standaard onderwijs- of vergaderlocatie. Alles ademt een zekere onpersoonlijkheid en tijdelijkheid. Ik merk dat het me helemaal niets uitmaakt. Gevangen in mijn werk Nog geen jaar geleden betrapte ik... Lees verder →
Op dag 3 valt het me op: gedichten vormen zich in mijn hoofd, in programmeercode. Ik droom zelfs over programmeren. En nee, het zijn geen nachtmerries. Dat geldt zelfs voor de droom waarin ik alleen maar kan communiceren via code. Die droom voelt opvallend rustig. Maar die poëzie dan? Soms lijkt het net alsof hetzelfde... Lees verder →
van Oudheid naar IT 